Ποιήματα στην Αρένα (Εριέττη Μπορνάν)

ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Απόψε

Κράτησε λίγα πέταλα

του Επιταφίου.

Βάλε τα κάτω από το μαξιλάρι

σάμπως Παρθένος

μετά την τελετή του Νυμφώνος.

Να μυρίσει το Όνειρο.

Αυτό που μας διάλεξε.

Και μην πιστέψεις

όσους λένε πως το έχουμε στο χέρι.

Μας...

ΕΣΩ ΙΡΙΔΙΣΜΟΙ(Αρετή Γουργιώτου)

Κουρνιασμένη σε θαλάμι η ψυχή,

βιγλάτορες όρισε τα μάτια

να ατενίζουν τον κόσμο.

Κι εκείνα, πιστοί φυλακάτορες,

της αντιστέλνουν τις πολυπόθητες

έξω εικόνες. Με αδημονία ανοίγει

την αγκαλιά της και αρχίζει να

συνθέτει υμνωδίες

σε κλίμακα έσω ιριδισμών.

Τα τραγούδια των Γλάρων(Παναγιώτα Χριστοπούλου-Ζαλώνη)

Ως πρόλογος
Επιμήκυνση του χρόνου

Γράφω και σκηνοθετώ την ιστορία μου
– μια ιστορία απλή, ανθρώπινη.
Ίσως μερικοί να τη βρείτε παρωχημένη.
Πάντως, δεν αποποιούμαι
– έστω όσο διαρκεί η παράσταση...

Ερχομός(Γωγώ Μπελεκούκια-Σπανού)

Η ποιήτρια έχει σαν μοναδικό σύμβολο την αγάπη. Την αγάπη αυτή που μπορεί να ενώσει, αυτή που μπορεί να φέρει την ανάταση της ψυχής και της καρδιάς.