H Εύα Γεωργίου κατάγεται από τη Δερύνεια, χωριό της επαρχίας Αμμοχώστου. «Πίσω από τη σιωπή…» Είναι η πρώτη της ποιητική συλ-
λογή. Συμπεριλαμβάνει παλιά αγαπημένα της ποιήματα και καινούργια.

Τα πιο όμορφα ποιήματα

γράφονται σε μικρές ώρες.

Κει που το δάκρυ ξεχειλίζει

και χαράζει σαν διαμάντι τα γυάλινα!

Στόχος, να μάθουν τα εγγόνια μου για τον πόλεμο, τον Δεύτερο Παγκόσμιο, και την Κατοχή, μέσα από τα μάτια ενός μικρού παιδιού, όπως τον έζησε και τον είδε. Αφορμή, το ενδιαφέρον που έδειχναν τα παιδιά μου όταν συζητούσαμε για όλα αυτά.

Ποίηση των τριών «συζευγμένων» ποιητών, της Καλλιόπης Δημητροπούλου,  της Φωτεινής Αζαμοπούλου, και του Τάκη Κούρβα. Τόπος κατάγωγής τους η Ηλεία  πηγή έμπνευσης και για τους τρεις.

ΠΥΓΟΛΑΜΠΙΔΕΣ

Κόκκινα τριαντάφυλλα ανάμεσα στους θάμνους

κι ένα καριοφίλι στα χέρια του ανέμου.

Μικρό σπουργίτι στον ώμο της μέρας,

γλυκό φιλί στα βλέφαρα μιας λεμονιάς.

Ιδρώνει η κόρη με το κανάτι της θάλασσας στον ώμο,

ξεδιψάει η μικρή ροδιά με το χρώμα τ’ ουρανού.

Φωτοστέφανα οι λόφοι με τον ήλιο στα μαλλιά,

τα δέντρα σκυφτά στις λιτανείες του φθινοπώρου.

Κι η βροχή να φέρνει τα δάκρυα της Παναγιάς

στο ποτάμι με τ’ αγάλματα στις όχθες

και οι μέρες να στήνουν καρτέρι στις πυγολαμπίδες.

Ανάσες ζεστές τ’ απομεσήμερα,

τα κορίτσια πίνουν το νερό της σιγαλιάς.

Τα πέταλα χρυσά στα πόδια των αλόγων,

καλπάζουν οι άγιοι να προφτάσουν τους εσπερινούς.

Οι καμπάνες κρεμασμένες στα ψηλά πλατάνια,

οι ήχοι γαληνεμένοι στα ταξίδια των ανέμων.

Τα πεσμένα φύλλα προσευχές των αγγέλων

και τα πουλιά ολοένα να ταξιδεύουν για τη χώρα των ονείρων.

... βιογραφείται η πορεία της οικογένειάς μου, μέσα από τη Μικρασιατική καταστροφή ,αρχίζοντας από τον προπάππου Κώστα και την προγιαγιά Λέγκω, η οποία ήταν η πηγή της γνωριμίας μου με τα γεγονότα που η οικογένειά μου αντιμετώπισε ύστερα από τον ξεριζωμό της από το Ουσάκ.

Θέλησα να θίξω τις σχέσεις των ζευγαριών στο γάμο στη σημερινή κοινωνία και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν μαζί αλλά και ο καθένας μόνος του.